Hepatiko

Kiam la printempo ekas, ĉiumaniere ne manku tiujn nimfoj  violkoloraj en arbaroj. Tiu mikso de helviola, verda kaj blanka komponas belega artaĵo, kiun la suno plibeligas en helaj partoj de la arbaro.

Au début du printemps, surtout ne passez pas à côté de ces nymphes violettes dans le sous-bois ! Ce mélange de violet clair, de vert et de blanc compose un magnifique tableau qu'un rayon de soleil mettra en exergue dans les parties lumineuses de la forêt.

Laŭ Lineo ĝi estas Anemono, Anemone hepatica (Anemono hepatika). De tiam oni nobligis ĝin al Hepatica nobilis (Hepatiko nobla), sed tiu ne estas bone konata kaj ĝi povus reesti ene de la anemonoj. Aŭ a-vorto aŭ o-vorto, kio estas la ligilo inter nia planto kaj la hepato? Ĝiaj folioj, kies la formo pensigas pri la organo, kaj kies la koloro, komence nur la subparto, akcentas la simileco. "La simileco, interfero de bildoj inter la naturo kaj la homo, efikas kaj kiel maleco kaj kiel pleniganteco. Kiam la subskribo elvokas malsano, ĝi samtempe anoncas la kuracilon." (Pierre Lieutaghi, La plante compagne). La kuracado longtemps rigardis la simileco kiel signoj de dia boneca ordo, ĉefe dum la 15a kaj 16a jarcentoj, tio estas la principo de la subskriboj, rekoniloj. Tiel, la hepatiko estis donata kontraŭ la hepataj malsanoj. 

Pour Linné il s'agit d'une Anemone, Anemone hepatica. On l'a depuis anoblie en Hepatica nobilis, mais ce satut n'est pas clair et elle pourrait être incluse à nouveau parmi les anémones. Que hépatique soit l'adjectif ou le nom, quel rapport entre notre plante et le foie ? Ses feuilles, dont les trois lobes rappellent l'organe, et dont la couleur, au début seulement sur la face inférieure, accentue la ressemblance. "La similitude, interférence d'images entre la nature et l'homme, opère aussi bien sur le mode de l'antagonisme que de la complémentarité. Quand la signature évoque une affection, elle en annonce en même temps le remède" (Pierre Lieutaghi, La plante compagne). La médecine a longtemps vu les signes d'un ordre bénéfique divin dans la similitude, notamment aux 15e et 16e siècles, c'est le principe des signatures. Ainsi l'hépatique était préscrite contre les maladies du foie.

Kiel aliaj kuzoj el la familio de la Ranunkolacoj, la sepaloj gloramaj similas petalojn, kiuj time malaperis. Tri folietoj, la brakteoj, similas la sepalojn, kaj daŭras kiam la floro iĝas frukto.

Comme d'autres cousines de la famille des Renonculacées, les sépales ambitieux se font passer pour des pétales, qui eux ont timidement disparus. Trois petites feuilles, les bractées, jouent alors le rôle des sépales et persistent quand la fleur devient fruit.